SPORCU MAKİ VE KEDİ MAKİ
Madagaskar ormanlarında,
Mutlu mesut yaşarmış lemurlar.
Çeşit çeşit meyveler dallarda,
Leziz yapraklar, tatlı kurtçuklar…
Elini uzatsan, her yer nimet.
Karnını doyur, sonra danset…
Sporcu Maki güne mutlu başlarmış.
Hem eğlenir hem de çok çalışırmış.
Yuvasını balçıkla sıvarmış,
Çatısını su geçirmez yaparmış.
Evinin içi yiyecek dolu,
Toplanırmış etrafına konu komşu.
Onunla arkadaş olanın da evi dolu.
Ne varlığın ne eğlencenin gelmez sonu.
Sporcu Maki’nin geçtiği yol,
Şen şakrak olurmuş.
Herkes selam vermek için,
Erkenden kalkar olmuş.
Onunla birlikte her gün derede yıkanmak,
Ormanda moda olmuş.
Parlak tüyler, temiz burun,
‘’haydi siz önden buyurun’’
Temizlik ve çalışkanlık,
Nezaketi de doğurmuş.
Arkadaşları da Sporcu Maki’ye bakıp,
Çalışkan ve mutlu olmuş.
Bir tek Kedi Maki sıyrılamamış rehavetinden,
Gece gündüz uyuyormuş kederinden,
Nefret ediyormuş ahalinin,
Sporcu Maki’yi, bu denli sevmesinden.
‘’Beni de görsünler, çağırsınlar,
Benimle birlikte oynasınlar,
Selam verip arkadaş olsunlar’’
Diye beklemedeymiş, baobabın üstünde.
Beslenememekten, cılız düşmüş,
Temizlenememekten tüyleri dökülmüş,
Ne ev yapmış,
Ne yemek aramış,
Mızmızlanıp, haline ağlamış.
Kendi bile sevemez olmuş kendisini.
Böylece hayat sürüp gitmiş.
Günleri kendine zehir etmiş.
Gençler dans edip gezerken,
Kedi Maki’yi beklememiş.
”Harekette bereket var.
Berekette paylaşım var.
Paylaştıkça sevgi artar.
Nefret ortalıktan kalkar.”
Yıllardan sonra öğrenmiş,
Kedi Maki bu doğruyu.
Kalkıp yıkanmış derede.
”Arkadaşlarım nerede?”
Beklememiş çağrılmayı,
Koşup karışmış onlara.
Hayat böyle daha güzel,
Hem temizlen, hem de oyna.
İşte o zaman görmüş ki, Kimse dışlamamış onu,
Dahil olmak isteyince,
Kucaklamışlar komşuyu.