YAZARIN  YAZISI

Okul başladı işte.

Koşa koşa geldi , minik parmaklı serçe.

Çok sevinçli, çok heyecanlıydı.

Yeni arkadaşlarla tanışacaktı.

 

Sınıfa girdi uçarak.

Kondu dalın ucuna,

-Kendine bir yer bularak-.

 

Derkeeeeeen , öğretmen geldi.

İri ve heybetliydi.

Tedirgin oldu önce,

Etrafına bakındı.

Herkes rahat gibiydi.

Kendi de rahatladı.

 

Neler anlatılacak,

Neler öğrenecekti?

İçi içine sığmıyordu ama,

Sabırla bekleyecekti.

 

Kimi zaman oynayıp, kimi zaman güldüler.

Başladılar yazmaya, bazı bazı çizdiler.

 

O da yazıp çizerdi,

herkesle aynı şeyi.

Ama hiç beğenmezdi,

öğretmeni serçeyi.

 

Oysa çok çabalardı, gayet güzel yazardı,

Neden beğenilmediğini  , hiç anlamazdı.

 

Başlarda biraz daha gayret edeyim dedi.

Anlamaya çalıştı,

yanlışı neredeydi?

Çok çabalar yazardı. Keyifle gösterirdi.

Ama sonuç hep aynı:

‘’Hayır olmamış’’ denirdi.

 

Gün geldi bizim serçe yazıp çizemez oldu.

Etrafta adı, tembel yaramaz oldu.

 

Bir gün kaçtı okuldan.

Atladı daldan dala.

Buldu kendini bir serçenin yanında.

‘’Sen de mi kaçtın okuldan?’’ dedi ,

bizim tembel,  yaramaz.

 

‘’Hayır’’ dedi,

Bu narin, küçük serçe.

‘’Görüp de yürüyemem,

Uzaklara gidemem.

Uzaklaşırsam burdan ,

Evime hiç dönemem.

 

Adım  Erça’dır benim.

Bir arkadaş isterim,

Okumayı, yazmayı bilen,

Ara sıra yanıma gelip,

Bana da öğreten.’’

 

‘’Benim adım da  Mirça.

Okulu çok severım.

Derslerime çalışıp,

Bol bol yazıp, çizerim.

Yazım, oldukça güzeldir .

Ama öğretmenim  pek beğenmez,

Anlamam hiç nedendir?’’

 

Mirça ile Erça sözleştiler , o dalda.

Mirça okula gidecek, yazacak, öğrenecek.

O da gelip öğrendiklerini, Erça’ya öğretecek.

 

Erça dedi ki ona:

‘’Haydi git öğren ,

Okumayı yazmayı.

Sonra gel anlat bana,

O muhteşem dünyayı.’’

 

Bizim Mirça Öğrendi.

Öğrendikçe okudu.

Okudukça öğrendi.

Öğrendikçe büyüdü.

Büyüdükçe öğrendi.

Öğrendikçe anlattı.

Anlattıkça öğrendi.

 

Narin ,güzel Erça da ,

Dinledikçe öğrendi.

Öğrendikçe dinledi.

 

Günü geldi iki sırdaş,

Bilgiyle dolmuştu,

Anlatacak, yazacak,

Bir çok konu olmuştu.

 

Başladılar yazmaya,

Yazdıkça konuşmaya.

Konuştukça yazmaya…

 

Derken bir gün ormanda ,

Çok tanınır oldular.

Yazdıkları okundu.

Yazdıkları sevildi.

Ama Mirça ‘nın eğri büğrü  yazısı,

Kendisiyle hep geldi.

20/10/2019 NAZLI SOLGUN