KEDİ İLE FARE
Bir gün bir kara kedi,
Bir küçük fare gördü.
Hemen kaptı fareyi,
Dişlerini geçirdi.
Fare ise yalvardı:
”Kulun kölen olurum.
Yemezsen eğer beni,
Hep yanında dururum.”
Kedi sevindi buna,
Vardılar anlaşmaya.
Fare peynir bulacak.
İkisi paylaşacak.
Günler, geceler, geçti
Kedi sevinçliydi.
Keyfi de yerindeydi.
Fare yorulur oldu,
Giderek mutsuz oldu.
Bunu anlayan kedi,
oldukça korkar oldu.
” Yaa terkederse beni fare,
Ben gelirim ne hale.”
Bu yüzden bekler oldu,
Kara kedi fareyi.
Çıkmaz oldu gün yüzüne,
Uyku girmedi gözüne.
Kim efendi , kim köle?
Kedi geldi ne hale?
Nazlı SOLGUN
